Usana โรคแห่งการเสื่อม พาร์กินสัน
ส่งเสริมการดูแลสุขภาพ โรคแห่งการเสื่อม พาร์กินสัน
นอกจากวิธีการรักษาทางการแพทย์ในรูปแบบต่างๆ แล้วสำคัญคือการดูแลตัวเองในทุกๆ วัน ทั้งเรื่องอาหาร การออกกำลังกาย และสุขภาพองค์รวม
1. เกี่ยวกับการรับประทานอาหาร
ผู้ป่วยพาร์กินสันควรได้รับประทานอาหารจำพวกผัก ผลไม้และธัญพืชให้มากเนื่องจากมีสารต้านอนุมูลอิสระ ผัก ผลไม้ยังมีใยอาหารป้องกันอาการท้องผูก ผู้ป่วยบางรายรับประทานสาหร่ายหรือยาระบายชนิดผงที่เพิ่มเนื้ออุจาระ ผู้ป่วยควรดื่มน้ำอย่างน้อยวันละ 8-10 แก้ว เพื่อป้องกันอาการท้องผูก หลีกเลี่ยงชา กาแฟ อาหารมันๆ โดยเฉพาะไขมันอิ่มตัว เช่น เนื้อแดง นม เนย กะทิ และไอศกรีม
.
2. เกี่ยวกับการเคี้ยวและการกลืน
เนื่องจากผู้ป่วยที่เป็นโรคพาร์กินสันในระยะท้าย จะมีปัญหาเรื่องการกลืน วิธีที่แนะนำในการช่วยลดปัญหาได้คือ ตักอาหารให้พอดีคำ เคี้ยวให้ละเอียด กลืนให้หมดก่อนที่จะป้อนคำต่อไป ควรจะมีแผ่นกันความร้อนรองเพื่อป้องกันไม่ให้อาหารเย็น ที่สำคัญควรเลือกอาหารที่เคี้ยวสะดวกและย่อยง่าย
.
3. เกี่ยวกับการออกกำลังกาย
การออกกำลังกายมีประโยชน์ต่อผู้สูงอายุที่เป็นพาร์กินสันอย่างมากเพราะจะช่วยทำให้กล้ามเนื้อแข็งแรง การทรงตัวดีขึ้น ข้อมีการเคลื่อนไหวได้ดีขึ้น ป้องกันอาการข้อติด อารมณ์ดีขึ้น วิธีการออกกำลังกายอาจจะใช้การเดิน ว่ายน้ำ ทำสวน การเต้นรำ หรือ ยกน้ำหนัก(weight training) ก่อนออกกำลังกายควรต้องมีการยืดเส้นเพื่อสร้างความยืดหยุ่นให้กล้ามเนื้อทุกครั้ง นอกจากนี้ควรออกกำลังกายทางใบหน้า กราม และฝึกพูดบ่อยๆ และอาจต้องฝึกหายใจโดยการหายใจเข้าออกแรงๆ หลายๆครั้ง
.
4.เกี่ยวกับการนอนหลับ
ผู้ป่วยโรคนี้จะมีปัญหาเรื่องการนอนหลับประมานร้อยละ 70% ปัญหาด้านการนอนจะส่งผลเสียด้านอารมณ์และคุณภาพชีวิตทั้งของผู้ป่วยและผู้ดูแล ปัญหาด้านการนอนหลับพบได้หลายรูปแบบ อาทิ
– ผู้ป่วยหลับง่ายแต่จะมีปัญหาเรื่องตื่นนอนตอนเช้ามืด จะรู้สึกนอนไม่หลับ ขยับตัวยาก บางรายอาจเกิดอาการสั่น หรือบางรายหลังจากลุกขึ้นมาปัสสาวะแล้วจะเกิดอาการนอนไม่หลับ สาเหตุอาจเกิดจากขนาด ปริมาณของยาไม่สามารถคุมอาการในตอนกลางคืนได้ แพทย์จึงต้องปรับยาให้ให้เหมาะสมเพื่อควบคุมอาการตอนกลางคืน
.
– ผู้ป่วยกลุ่มนี้จะหลับในตอนกลางวันมาก บางคนอาจหลับขณะรับประทานอาหาร ผู้ป่วยกลุ่มนี้จะมีปัญหาการนอนไม่หลับในตอนกลางคืน หรืออาจเกิดฝันร้าย สาเหตุมักจะเกิดจากยาที่ใช้รักษาโรคพาร์กินสันมีปริมาณที่มากเกินไป แพทย์ต้องปรับขนาดของยาหรืออาจต้องเปลี่ยนชนิดของยา
.
– อาการนอนผิดปรกติ หรือ นอนหลับยากจากตัวโรคเอง ปรกติเมื่อคนธรรมดาฝันมักจะไม่มีการเคลื่อนไหวของแขนและขาเนื่องจากกล้ามเนื้อมีการคลายตัว แต่ผู้ป่วยพาร์กินสันกล้ามเนื้อมีอาการเกร็งอยู่ตลอดเวลาฉะนั้นเวลาฝันอาจจะมีอาการเตะหรือถีบ ซึ่งอาจทำให้คนดูแลตกใจหรือได้รับบาดเจ็บในกรณีที่นอนเตียงเดียวกัน
.
หรือสั่งซื้อออนไลน์ง่ายๆ ได้ที่ https://liff.line.me/1572442362-jGxDDGRp/@4betterhealth
.
No responses yet